Veritas liberabit vos.
J 8, 32
W obliczu
poważnego kryzysu, my, Duszpasterze Kościoła Katolickiego, na mocy udzielonego
nam mandatu, uważamy za naszą świętą powinność skierowanie Apelu do naszych
Współbraci w Episkopacie, do Kleru, Zakonników, świętego Narodu Bożego
i do wszystkich ludzi dobrej woli. Nasz Apel został podpisany także przez
intelektualistów, lekarzy, adwokatów, dziennikarzy i przedsiębiorców,
którzy zgadzają się z jego treścią, i może być podpisany przez
wszystkich, którzy zechcą się do niego przyłączyć.
Fakty
wykazały, że pod pretekstem epidemii COVID-19 w wielu przypadkach zostały
naruszone niezbywalne prawa obywateli przez ograniczanie w sposób
nieproporcjonalny i nieuzasadniony ich podstawowej wolności, w tym
również korzystania z wolności kultu, wypowiedzi i przemieszczania
się. Zdrowie publiczne nie powinno i nie może stać się usprawiedliwieniem
dla deptania praw milionów osób na całym świecie, nie mówiąc już
o zwolnieniu władz cywilnych z obowiązku podejmowania działań
dyktowanych mądrością i mających na celu wspólne dobro; jest to tym
prawdziwsze, im większe są wątpliwości rodzące się u wielu
w odniesieniu do rzeczywistego ryzyka zakażenia, niebezpieczeństwa
i odporności wirusa. Wiele światowej sławy autorytetów z dziedziny
nauki i medycyny potwierdza, że alarm podniesiony przez media
w związku z COVID-19 nie wydaje się w pełni uzasadniony.
Na
podstawie oficjalnych danych dotyczących wpływu epidemii na liczbę zgonów mamy
powody, by sądzić, że istnieją siły, które mają interes w wywoływaniu
paniki wśród ludności wyłącznie celem trwałego narzucenia niedopuszczalnych
form ograniczania wolności, kontroli osób i śledzenia ich ruchów. Te
nieliberalne tryby narzucania są niepokojącym preludium do powstania Rządu
Światowego wymykającego się spod wszelkiej kontroli.
Wierzymy
też, że w niektórych sytuacjach przyjęte środki ograniczania, w tym
zamknięcie działalności handlowej, spowodowały kryzys, który pociągnął na dno
całe sektory gospodarki, sprzyjając ingerencji sił zewnętrznych
i skutkując poważnymi konsekwencjami społecznymi i politycznymi. Te
formy inżynierii społecznej muszą zostać powstrzymane przez tych, na których
spoczywa odpowiedzialność rządowa, przez podjęcie środków mających na celu
ochronę swoich obywateli, których reprezentują i w interesie których są wysoce
zobowiązani do podejmowania działań. Powinniśmy także pomagać rodzinie, komórce
społecznej, unikając nierozsądnego karania osób słabych i starszych przez
zmuszanie ich do bolesnej izolacji od najbliższych. Kryminalizacja stosunków
osobistych i społecznych winna być ponadto uważana za niedopuszczalną
część planu tych, którzy promują izolację jednostek, aby łatwiej je kontrolować
i nimi manipulować.
Prosimy
środowisko naukowe o czujność, aby terapie wykorzystywane w leczeniu
COVID-19 były promowane uczciwie dla wspólnego dobra z dołożeniem
wszelkich starań, by zapobiec sytuacji, w której niegodziwe interesy
mogłyby wpłynąć na wybory rządzących i organów międzynarodowych.
Nierozsądne jest potępianie środków zaradczych, które okazały się skuteczne i często
niedrogie, tylko dlatego, by uprzywilejować formy leczenia lub szczepionki,
które nie są równie dobre, lecz gwarantują firmom farmaceutycznym znacznie
większe zyski, a tym samym zwiększają wydatki publicznej służby zdrowia.
Przypominamy też, jako Duszpasterze, że przyjmowanie przez katolików
szczepionek, w których stosowany jest materiał pochodzący
z usuniętych płodów, jest niedopuszczalne z moralnego punktu
widzenia.
Zwracamy
się również do Rządzących o zachowanie czujności, by uniknąć stosowania
najbardziej rygorystycznych form kontroli ludności – czy to w postaci
systemów śledzenia, czy też jakichkolwiek innych form namierzania lokalizacji.
Walka z COVID-19, jakkolwiek poważna, nie może być pretekstem do tego, by
wtórować niejasnym intencjom podmiotów ponadnarodowych, które mają w tym
projekcie potężny interes handlowy i polityczny. W szczególności
obywatelom należy zapewnić możliwość odrzucenia takich ograniczeń wolności
osobistej, bez nakładania jakichkolwiek kar na osoby, które nie zamierzają skorzystać
ze szczepionek, metod śledzenia i wszelkich innych środków
o analogicznym charakterze. Warto przyjrzeć się również rażącej
sprzeczności działań tych, którzy przez swą politykę dążą do drastycznego
zmniejszenia liczby ludności, a jednocześnie przedstawiają się, jako zbawiciele
ludzkości, nie mając przy tym żadnych politycznych czy społecznych uprawnień.
Na koniec, odpowiedzialność polityczna przedstawicieli ludu nie może być
absolutnie oddana w ręce techników, którzy wręcz domagają się zwolnienia
ich z odpowiedzialności karnej w formie, krótko mówiąc, niepokojącej.
Apelujemy
gorąco do mediów o aktywne angażowanie się w prawidłowy przekaz
informacji, które nie będą karać odmiennych poglądów przez uciekanie się do
form cenzury, co powszechnie ma miejsce w mediach społecznościowych,
prasie i telewizji. Prawidłowy przekaz informacji wymaga zapewnienia
miejsca dla tych, których głos odbiega od powszechnie przyjętej opinii,
pozwalając obywatelom na świadomą ocenę rzeczywistości, wolną od silnego wpływu
działań innych. Demokratyczna i uczciwa konfrontacja jest najlepszym
antidotum na ryzyko narzucenia podstępnych form dyktatury, przypuszczalnie
gorszych niż te, których w niedawnej przeszłości nasze społeczeństwo było
świadkiem powstania i upadku.
Wreszcie,
jako Duszpasterze, na których ciąży odpowiedzialność za Dzieci Chrystusa,
przypominamy, że Kościół stanowczo domaga się swej autonomii w rządzeniu,
w kulcie i w głoszeniu kazań. Owe autonomia i wolność to rodzime
prawa, których Jezus Chrystus udzielił Kościołowi do realizacji jego celów.
Z tego powodu, jako Duszpasterze, stanowczo domagamy się prawa do
samodzielnego podejmowania decyzji w kwestii odprawiania Mszy Świętej
i udzielania Sakramentów, podobnie jak żądamy pełnej autonomii
w sprawach podlegających naszej bezpośredniej jurysdykcji, takich jak,
tytułem przykładu, normy liturgiczne i sposoby sprawowania Komunii
i Sakramentów. Niezależnie od powodów państwo nie ma prawa ingerować
w suwerenność Kościoła. Współpraca Władzy Kościelnej, która nigdy nie była
negowana, nie może być uwikłana przez władzę cywilną w jakiekolwiek formy
zakazu lub ograniczenia kultu publicznego lub posługi kapłańskiej. Prawa Boga
i wiernych są najwyższym prawem Kościoła, z którego on nie zamierza
ani nie może zrezygnować. Prosimy o zniesienie ograniczeń
w sprawowaniu funkcji publicznych.
Prosimy
osoby dobrej woli, aby nie rezygnowały ze spoczywającego na nich obowiązku
współpracy na rzecz wspólnego dobra, każdy wedle swego stanu i możliwości
oraz w duchu braterskiego miłosierdzia. Współpraca ta, pożądana przez
Kościół, nie może jednak być daleka od poszanowania Prawa naturalnego ani od
zapewnienia jednostkom wolności. Ciążące na obywatelach obowiązki cywilne wiążą
się z uznaniem ich praw przez państwo.
Wszyscy
jesteśmy wezwani do oceny obecnych faktów zgodnie z nauką głoszoną przez
Ewangelię. Wymaga to dokonania wyboru: albo z Chrystusem, albo przeciwko
Chrystusowi. Nie pozwólmy dać się onieśmielić czy zastraszyć przez kogoś, kto
wmawia nam, że jesteśmy mniejszością: Dobro jest powszechniejsze
i potężniejsze niż to, w co świat chce, byśmy uwierzyli. Walczymy
z niewidzialnym wrogiem, który rozdziela obywateli, separuje dzieci od
rodziców, wnuki od dziadków, wiernych od ich duszpasterzy, uczniów od
nauczycieli, klientów od sprzedawców. Nie pozwólmy, aby pod pretekstem wirusa
zostały wymazane wieki cywilizacji chrześcijańskiej, wprowadzając nienawistną
technologiczną tyranię, w której ludzie bezimienni i bez twarzy mogą
decydować o losach świata, sprowadzając nas do rzeczywistości wirtualnej. Jeśli
to jest plan, do którego zamierzają nas skłonić możni tej ziemi, niechaj
wiedzą, że Jezus Chrystus, Król i Pan Historii, obiecał, że «bramy
piekielne go nie przemogą» (Mt 16, 18).
Powierzamy
Rządzących i wszystkich tych, którzy rządzą losami narodów, Wszechmogącemu
Bogu, aby ich oświecał i prowadził w tych momentach wielkiego
kryzysu. Niech pamiętają, że tak jak Pan będzie sądził nas, Duszpasterzy, za
powierzone nam stado, tak będzie sądził Rządzących za lud, którego mają
obowiązek bronić i nim rządzić.
Módlmy
się z wiarą do Pana, aby chronił Kościół i świat. Niech Najświętsza
Dziewica, Wspomożycielka Chrześcijan, zmiażdży głowę starodawnego Węża
i zniweczy plany dzieci żyjących w ciemności.
8 maja 2020 r
