Św. Aleksander
Św. Aleksander, biskup urodził się w 250 r. Był biskupem Aleksandrii. Nazwę Aleksandria nosi kilkadziesiąt miast, które założył Aleksander Wielki (356-323 przed Chrystusem). W tym wypadku mowa o Aleksandrii egipskiej. W dziejach pierwszych wieków chrześcijaństwa miasto to odegrało wybitną rolę. Wystarczy wspomnieć, że po Rzymie w Martyrologium Kościoła jest najczęściej wspominane obok Konstantynopola. Samych biskupów ma na ołtarzach 11. Wśród nich są św. Atanazy, doktor Kościoła (+ 373), św. Cyryl, doktor Kościoła (+ 444) i św. Jan Jałmużnik (+ ok. 616). Od pierwszych lat swojej młodości Aleksander poświęcił się służbie Bożej. Zajmował wśród kleru aleksandryjskiego za rządów św. Piotra, a potem św. Achilla, wybitne miejsce, skoro po śmierci tego ostatniego został wybrany jego następcą (313). Największą zasługą św. Aleksandra było to, że jako pierwszy rozpoznał błędy Ariusza i z całą stanowczością je zwalczał. Gdyby biskupi Kościoła na Wschodzie poszli jego śladem, herezja Ariusza nie wyrządziłaby Kościołowi Chrystusowemu tyle krzywdy, zaoszczędziłaby mu wiele ran. Ariusz pochodził z Cyrenajki (Afryka), ale kształcił się w Aleksandrii. Tam też został wyświęcony na kapłana. Kiedy Ariusz zaczął publicznie głosić swoją błędną naukę, że Pan Jezus nie jest Synem Bożym naturalnym, ale tylko z adopcji, św. Aleksander zwołał synod, na którym nauka Ariusza została potępiona (320). Naukę tę potępił również pierwszy sobór powszechny, zebrany w Nicei w roku 325. Cesarz skazał Ariusza na wygnanie, a jego pisma jako heretyckie nakazał spalić. Św. Aleksander wyróżnił się nie tylko jako żarliwy obrońca czystości wiary, ale również jako doskonały administrator i duszpasterz. Wystawił w Aleksandrii największy kościół ku czci św. Teonasa. Mnichom, żyjącym w wielkich koloniach w Egipcie, posyłał kapłanów. Zwołał synod biskupów Egiptu i Libii (320). Zostawił także 70 listów do różnych hierarchów, które stanowią cenne źródło dokumentalne dla poznania ówczesnych dziejów. Wśród nich jest list do cesarza Konstantyna I Wielkiego z prośbą o inicjatywę zwołania soboru powszechnego, co się też stało (325). Na tym soborze w Nicei w imieniu św. Aleksandra przemawiał diakon Kościoła aleksandryjskiego, św. Atanazy, wykazując błędy Ariusza, które zostały potępione. Św. Atanazy właśnie po św. Aleksandrze objął stolicę biskupią w tym mieście. Aleksander pożegnał ziemię dla nieba 18 kwietnia 326 roku.
św. M. Paula Montal (1799-1889) założycielka Instytutu Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych (Sióstr Pijarek).
Paula Montal przyszła na świat 11 października 1799 r., w Arenys de Mar, mieście położonym niedaleko Barcelony w Hiszpanii. W domu rodzinnym Pauli okazywano wielka troskę i staranie o wychowanie dzieci w najgłębszych wartościach chrześcijańskich.
Osierocona przez ojca w wieku 10 lat, zaczęła pracować jako hafciarka-koronkarka, aby pomóc swojej matce - wdowie w utrzymaniu rodziny. W tym samym czasie uczestniczyła aktywnie w apostolstwie parafialnym jako członkini Bractwa Matki Bożej Różańcowej i Bractwa Matki Bożej Naszej Pani Bolesnej, wyrażając w ten sposób również swoją głęboką miłość do Matki Bożej, której była zawsze wierna córką. Współpracowała także z proboszczem w dziele katechizacji dzieci i młodzieży. Podjęła również pierwsze nieśmiałe próby nauczania. W tym też okresie dostrzegła, jak naglącą potrzebą ówczesnego czasu jest formacja intelektualna i chrześcijańska dziewcząt oraz społeczne dowartościowanie kobiety. Wierna wezwaniu Pana, zdecydowała się całkowicie poświęcić swe życie temu powołaniu.
W 1829 roku, przezwyciężając ówczesne trudności polityczne i społeczne, w towarzystwie Agnieszki Busquets przeniosła się do Figueras, gdzie otworzyła pierwszą szkołę dla dziewcząt.
Tutaj też w Figueras został jasno ukazany jej charyzmat wychowawczy - szkoły dla dziewcząt, ukierunkowany na ich integralną ludzko- chrześcijańską formację. Kolejne szkoły, jakie założyła, mają ten sam cel i program działania. Wszędzie wnosiła atmosferę rodzinną, w której radość przeplatała się z intensywnym nauczaniem, głęboką modlitwą i formacją uczennic. Od 1859 roku, aż do swojej śmierci Matka Paula przebywała w Olesa de Montserrat. Tutaj aktywnie uczestniczyła w przeżywaniu trudności i radości zgromadzenia. Poprzez trud wychowawczy, a w ostatnich latach poprzez intensywną i ufną modlitwę dawała autentyczne świadectwo życia całkowicie poświęconego Bogu.
Życie Matki Pauli Montal można określić jako powołanie do miłości i do służenia dziewczętom i młodzieży żeńskiej poprzez chrześcijańskie wychowanie i ich awans społeczny. W momencie jej śmierci ( + 1889)założone przez nią Zgromadzenie Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych, czyli Zgromadzenie Sióstr Pijarek, liczyło 19 domów, rozmieszczonych w dwóch prowincjach, 308 sióstr i 35 nowicjuszek. Uznanie dla jej cnotliwego i świętego życia dotarło aż do naszych dni.
Dnia 25 listopada 2001 roku Ojciec św. Jan Paweł II, wyniósł do godności świętych założycielkę Instytutu Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych (Sióstr Pijarek), Matkę Paulę Montal od św. Józefa Kalasancjusza.
Ojciec Święty Jan Paweł II podczas audiencji w dniu 19 kwietnia 1993 roku, na Placu św. Piotra w Rzymie w słowie skierowanym do pielgrzymów przybyłych na beatyfikację M. Pauli powiedział: "Matka Paula żyła prostą wiarą, której uczyli jej głęboko wierzący rodzice. W swej parafii w Arenys de Mar katechizowała dzieci i młodzież. Od tego czasu czuła wielką potrzebę całkowitego oddania się integralnej edukacji młodzieży, a przede wszystkim promocji godności kobiety. Cała jej praca, poświęcona nauczaniu, oświecona była jej życiem intymnej więzi z Bogiem łączonej z modlitwa kontemplacyjną i miłością do dziewcząt, które przygotowywała do przyszłej misji żony i matki. To powinien być przykład dla was drogie pijarki w waszej misji nauczania i wychowywania młodego pokolenia dzisiaj, w waszym trudzie uczestniczenia wraz z rodzicami w ich niezbywalnym obowiązku chrześcijańskiego i ludzkiego wychowania własnych dzieci.
Matka Paula pragnęła, by przez rodziny prawdziwie chrześcijańskie Chrystus mógł królować w społeczeństwie . Dlatego jej dzieło nie przestało być aktualnym i zobowiązującym także dziś. Również i do was się zwracam absolwenci i uczniowie szkół pijarskich i zapraszam, byście swym własnym życiem umieli dać świadectwo z otrzymanej kiedyś formacji, współpracując dziś w budowaniu społeczeństwa opartego na cywilizacji miłości. A przede wszystkim byście potrafili otwierać swe serca ku tym najbardziej potrzebującym według przykładu zostawionego nam w osobie Matki Pauli".
Matka Paula całym swoim życiem wielbiła Boga i dała świadectwo nieugiętej wiary, żarliwej miłości i głębokiego zaufania Bogu w służbie tym najmniejszym i najbardziej potrzebującym, by w ich sercach również mieszkał Bóg.
Literatura dostępna w języku polskim:
1. Myśli Matki Pauli Montal (Duchowość Pijarska 2), wydawnictwo św. Stanisława BM, Archidiecezji Krakowskiej, Kraków 1999.
2. Danuta Piekarz, Odpowiedzieć na Miłość, (Biblioteczka Młodych Kwartalnika eSPe,2, Kraków 1996, ss.89-92.
/ N.B. Matka Paula była beatyfikowana razem ze św. S. Faustyną Kowalską /
Modlitwa za przyczyną św. Pauli Montal:
Ojcze, który jesteś w niebie, dziękujemy Ci, że w świętej Matce Pauli dałeś nam żywy wzór Ewangelii i Twego Syna; spraw ,abyśmy w niej widzieli Matkę, która poucza nas przez swoje słowa i pobudza do dobra swym przykładem życia. Daj, prosimy, byśmy mogli ja naśladować i udziel nam: odwagi w trudnościach, pokory w prawdzie, wierności w łasce, wielkoduszności w ofiarowaniu się w miłości dla Ciebie i bliźnich. Udziel nam również przez jej wstawiennictwo łaski...
kilka informacji znanych i nowych
Paula Montal przyszła na świat 11 października 1799r., w Arenys de Mar, mieście położonym niedaleko Barcelony w Hiszpanii. W domu rodzinnym Pauli okazywano wielką troskę i staranie o wychowanie dzieci w najgłębszych wartościach chrześcijańskich.
Osierocona przez ojca w wieku 10 lat, zaczęła pracować jako "p u n t a i r e": hafciarka-koronkarka, aby pomóc swojej matce-wdowie w utrzymaniu rodziny. W tym samym czasie uczestniczyła aktywnie w apostolstwie parafialnym jako członkini Bractwa Matki Bożej Różańcowej i Bractwa Matki Bożej Naszej Pani Bolesnej, wyrażając w ten sposób również swoją głęboką miłość do Matki Bożej, której była zawsze wierną córką. Współpracowała także z proboszczem w dziele katechizacji dzieci i młodzieży. Podjęła również pierwsze nieśmiałe próby nauczania. W tym też okresie dostrzegła jak naglącą potrzebą ówczesnego czasu jest formacja intelektualna i chrześcijańska dziewcząt oraz społeczne dowartościowanie kobiety. Wierna wezwaniu Pana, zdecydowała całkowicie poświęcić swe życie temu powołaniu.
W 1829 roku, przezwyciężając ówczesne trudności polityczne i społeczne, w towarzystwie Agnieszki Busquets przeniosła się do Figueras, gdzie otworzyła pierwszą szkołę dla dziewcząt. Tutaj też w Figueras został jasno ukazany jej charyzmat wychowawczy: - szkoły dla dziewcząt, ukierunkowane na ich integralną ludzko-chrześcijańską formację. Kolejne szkoły jakie założyła w Arenys de Mar, Sabadell, Igualada, Vendrell, i inne, mają ten sam cel i program działania. Wszędzie wnosiła atmosferę rodzinną, w której radość przeplatała się z intensywnym nauczaniem, głęboką modlitwą i formacją uczennic.
Od 1859 roku aż do swojej śmierci Paula pozostała w Olesa de Montserrat. Tutaj aktywnie uczestniczyła w przeżywaniu trudności i radości zgromadzenia. Poprzez trud wychowawczy, a w ostatnich latach poprzez intensywną i ufną modlitwę dawała autentyczne świadectwo życia całkowicie poświęconego Bogu.
Życie Matki Pauli Montal można określić jako powołanie do miłości i do służenia dziewczętom i młodzieży żeńskiej poprzez chrześcijańskie wychowanie i ich awans społeczny. W momencie jej śmierci założone przez nią Zgromadzenie Córek Maryi Sióstr Szkół Pobożnych, czyli Zgromadzenie Sióstr Pijarek, liczyło 19 domów, rozmieszczonych w dwóch prowincjach, 308 sióstr i 35 nowicjuszek.
Uznanie dla jej cnotliwego i świętego życia dotarło aż do naszych dni. Ojciec św. Jan Paweł II podczas audiencji w dn. 19 kwietnia 1993 r. na Placu św. Piotra w Rzymie w słowie skierowanym do pielgrzymów przybyłych na beatyfikację powiedział:
"Matka Paula żyła prostą wiarą której uczyli jej głęboko wierzący rodzice. W swej parafii w Arenys de Mar katechizowała dzieci i młodzież. Od tego też czasu czuła wielką potrzebę całkowitego oddania się integralnej edukacji młodzieży, a przede wszystkim promocji godności kobiety.
Cała jej praca poświecona nauczaniu oświecona była jej życiem intymnej więzi z Bogiem łączonej z modlitwą kontemplacyjną i miłością do dziewcząt które przygotowywała do przyszłej misji żony i matki. To powinien być przykład dla was drogie pijarki w waszej misji nauczania i wychowywania młodego pokolenia dzisiaj, w waszym trudzie uczestniczenia wraz z rodzicami w ich niezbywalnym obowiązku chrześcijańskiego i ludzkiego wychowania własnych dzieci.
Matka Paula pragnęła by przez rodziny prawdziwie chrześcijańskie Chrystus mógł królować w społeczeństwie. Dlatego jej dzieło nie przestało być aktualnym i zobowiązującym także dziś. Również i do was się zwracam absolwenci i uczniowie szkół pijarskich i zapraszam byście swym własnym życiem umieli dać świadectwo z otrzymanej kiedyś formacji współpracując dziś w budowaniu społeczeństwa opartego na cywilizacji miłości. A przede wszystkim byście potrafili otwierać swe serca ku tym najbardziej potrzebującym według przykładu zostawionego nam w osobie Matki Pauli."
Matka Paula całym swoim życiem wielbiła Boga i dała świadectwo nieugiętej wiary, żarliwej miłości i głębokiego zaufania Bogu w służbie tym najmniejszym i najbardziej potrzebującym, by w ich sercach również mieszkał Bóg. Ojciec św. Jan Paweł II, wyniósł ją do godności świętych 25 listopada 2001 roku.
Dzieło Matki Pauli trwa nadal. Obecnie Siostry Pijarki pracują na 5 kontynentach, w 19 krajach świata, wszędzie ewangelizując poprzez szkołę. Fundamentalne elementy naszej pijarskiej tradycji pedagogicznej są nieustannie adaptowane do potrzeb miejsca i czasu. W 1990 roku dzieło Matki Pauli zostało przeszczepione na grunt Polski. Dziś mamy dwie wspólnoty w Krakowie. Przy jednej z nich w 1996r. otworzyłyśmy szkołę podstawową, ucząc i wychowując dzieci zgodnie z zamysłem naszej Założycielki.
W dniu 1 września 2005 roku rozpoczną swoją działalność dwie kolejne szkoły podstawowe. Jedna w Krakowie, ul Korzeniaka 18, druga w Rzeszowie.
s. Maria Pietrzak