„Co jest zasadniczą treścią nauczania Jezusa z Nazaretu? Można odpowiedzieć jednym słowem: Ewangelia, czyli Dobra Nowina. Jezus rozpoczyna ją wezwaniem: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1, 15)
Sam termin „dobra nowina” wskazuje na podstawowy charakter Chrystusowego Orędzia. Bóg chce odpowiedzieć na to pragnienie dobra i szczęścia, jakie jest głęboko zakorzenione w człowieku. Można powiedzieć, iż Ewangelia, która jest tą odpowiedzią, posiada charakter optymistyczny. Nie jest to jednak żaden optymizm czysto doczesny, żaden powierzchowny program szczęścia, żadna zapowiedź raju na ziemi. Chrystusowa „Dobra Nowina” stawia słuchaczom zasadnicze wymagania natury moralnej, wskazuje na potrzebę wyrzeczeń i ofiar, jest w ostateczności związana z odkupieńczą tajemnica krzyża. W centrum tej „Dobrej Nowiny” znajduje się program ośmiu błogosławieństw, który określa najpełniej rodzaj tej szczęśliwości, jaką Chrystus przyszedł objawić ludzkości, pozostającej tu, na ziemi, w drodze do ostatecznych i wiecznych przeznaczeń”.
Jan Paweł II, "Wierzę w Jezusa Chrystusa odkupiciela, Citta del Vaticano 1989, s. 395.